ตอนที่ ๒
ดาวประดับใจ
ดาวประดับใจ
สัปดาห์ต่อมา
ฉัตรชัย ได้แจ้งข่าวดีให้กับพนักงานทั้งหมดทราบว่า รวิญญ์ กรุ๊ป ตกลงว่าจ้าง
ให้บริษัทออกแบบและตกแต่งภายในคอนโดในโครงการใหม่ทั้งหมด แต่มีข้อแม้ว่า ลลิณจะต้องไปพักที่ห้องชุดตัวอย่างภายในโครงการ
และนี่เป็นเหตุผลที่เขาลำบากใจในการตัดสินใจ
จึงเรียกหญิงสาว มาปรึกษาเป็นการส่วนตัว
“
คุณฉัตร มีอะไรเร่งด่วน หรือความลับ
หรือคะ ถึงพูดในที่ประชุมไม่ได้ ”
“
นั่งก่อนสิลิณ
บอกกี่ครั้งแล้วไม่ให้เรียกคุณฉัตร คือ พี่มีเรื่องต้องปรึกษาลิณ
เป็นการส่วนตัว เกี่ยวกับงานออกแบบตกแต่งภายใน โครงการ รวิญญ์พาราไดซ์ วิลล์ นั่นแหละ ”
“
ก็เขาตกลงว่าจ้างเราแล้วนิค่ะ
หรือเขาตุกติกอะไรอีก ”
“เขาต้องการให้ลิณไปพักอยู่กับเขา เขาให้เหตุผลว่า ที่พักของลิณอยู่ไกลโครงการ
อาจมาทำงานให้เขาได้ไม่เต็มที่ แต่พี่คิดว่ามันไม่ใช่เหตุผลจริงๆที่เขาต้องการหรอก พี่เป็นผู้ชายด้วยกัน พี่ดูออก พี่จึงยังไม่เซ็นต์สัญญาว่าจ้าง
พี่อยากถามความคิดลิณก่อน ” ระหว่างการสนทนา ลลิณ
แทบจะฟังไม่รู้เรื่อง เพราะ กำลังคิดถึง
ชายหนุ่มที่กำลังเป็นหัวข้อในการสนทนา
ชายหนุ่ม รูปร่าง สูงโปร่ง ผิวเข้ม ดวงตาคมเหมือนเหยี่ยว
องค์ประกอบทุกอย่างลงตัวดูดี แต่ทำไมเขี้ยวขนาดนี้
“
ลิณ ๆๆ ฟังอยู่ไหมนี่”
“
ค่ะ พี่ ฟังอยู่ ลิณกำลังคิดว่า ทำไมเขาเขี้ยวจังเลย เขาคงกลัวว่าเราทำงานไม่คุ้มค่าจ้าง
กลัวขาดทุน ในหัวของเขาคงมีแต่คำว่า
เงินๆๆๆๆ อยู่ตลอดเวลาสินะ พี่ ”
“
แล้วลิณ จะตัดสินใจยังไง
พี่เสนอคนอื่นแล้ว แต่เขายังยืนยัน
ว่าจะต้องเป็น ลิณ เท่านั้น ”
“ตกลง
ค่ะพี่ ลิณ รับงานนี้เอง พี่ไม่ต้องห่วง ลิณ ดูแลตัวเองได้ และที่สำคัญ ลิณคงไม่ใช่หญิงในสเปคเขาหรอก
เขาให้เราเริ่มงานได้เมื่อไหร่พี่ ลิณจะได้เตรียมตัว เตรียมใจ ”
“ขอบคุณ
มากๆนะลิณ ที่ช่วยพี่ เราเริ่มงานได้ทันที อาทิตย์หน้า ”
“
อีกสองวัน พี่จะไปคุยรายละเอียด และทำสัญญากับเขา
เสร็จงานนี้ พี่มีรางวัญใหญ่ ให้ลิณ แน่นอน”
“พี่ฉัตร อย่าลืมสัญญา ที่เราตกลงกันไว้นะคะ ”
“แหม
ย้ำจัง พี่ไม่ลืมหรอก เสร็จงานนี้เราจะคุยกันจริงจัง อีกทีนะ
”
“ไม่ใช่คุย
นะพี่ พี่ต้องทำตามสัญญาที่เราคุยกันไว้
เพียงอย่างเดียว เราคุยกันมามากแล้ว”
“เครๆๆ
พี่จัดให้ ตามที่ลิณต้องการแน่นอน”
เมื่อหญิงสาวออกจากห้องไป
ฉัตรชัยกลับคิดหนักกว่าเดิม
กลับคำสัญญาที่ให้ไว้กับหญิงสาวที่เป็นทั้งลูกน้อง และคนที่เขารักเหมือนน้องสาว คิดถึงวันเวลาที่ร่วมกันต่อสู้
ตั้งบริษัทขึ้นมา
วิ่งหางานกันเพื่อความอยู่รอด จนสามารถนำพาบริษัท
ยืนหยัดอยู่ได้ในแถวหน้าๆ แต่ทุกวันนี้คู่แข่งทางธุรกิจก็เยอะมาก วิธีการทำงานก็มีเล่ห์เหลี่ยมมากขึ้น
ลลิณ
คือแม่เหล็กที่คอยดูดงาน และเงินมาหล่อเลี้ยงทุกคน ถ้าขาดเธอไป เขาคงลำบากไม่น้อย
หญิงสาวเคยขอเขากลับไปทำงานที่บ้านเกิดหลายครั้ง
แต่เขาขอร้องให้เธออยู่ช่วยงานก่อน
เขารู้จักนิสัยของหญิงสาวดี ว่าเงินไม่ใช่ปัจจัยหลักที่เธอต้องการ ดังนั้นการที่เธอไปทำงานในครั้งนี้
จึงไม่น่าหนักใจ สำหรับเขา มีบริษัทมากมายเสนอเงินเดือนให้เธอมากมาย แต่เธอไม่เคยสนใจ เสร็จโครงการนี้
คงต้องปล่อยเธอไปจริงๆเสียแล้ว
ในอีกมุมหนึ่ง ของเมืองกรุง
นักธุรกิจหนุ่ม นั่งอยู่ที่เก้าอี้ประจำตำแหน่งผู้บริหารในห้องทำงานที่แสนสบาย
เครื่องปรับอากาศถูกเปิดให้อากาศเย็นฉ่ำ แต่กลับนั่งกระสับกระส่าย เดินไปมา
อย่างกลับกำลังรอใครสักคน
“คุณจอมทัพ ให้คนเรียกผมมาพบ
มีเรื่องอะไรเร่งด่วนหรือครับ”
“ คุณฉัตรชัย ติดต่อกลับมา รึยัง และเรื่องที่ผมให้ไปสืบได้ความว่าอย่างไรบ้าง”
“ยังไม่ติดต่อมาเลยครับ แต่ผมคิดว่า
คงเร็วๆนี้แหละครับ งานใหญ่ เงินเยอะ ขนาดนี้
เขาคงไม่ปฏิเสธหรอก
และเรื่อง
สถาปนิกสาว คนเก่ง ที่คุณให้ผมไปสืบนั้น ได้ความว่าอย่างนี้ครับ”
นางสาวลลิณ กุลพงษ์
อายุ ๓๒ ปี เป็นลูกสาวเจ้าของสวนส้มเล็กๆอยู่ทางภาคเหนือ
อาศัยอยู้กับพ่อและอา กำพร้าแม่มาตั้งแต่เล็กๆ
จบจากสถาบันเดียวกันกับคุณฉัตรชัย เป็นรุ่นน้องเขา เขารักหญิงสาวคนนี้มาก เพราะทั้งคู่ช่วยกันก่อตั้ง พี่น้องอาร์ต
ดีไซน์ มาด้วยกัน หญิงสาวมีนิสัย แกร่ง มุ่งมั่น ใจเด็ดเดี่ยว
พูดน้อย ทำงานเก่ง
เคยมีหลายๆที่ต้องการเธอไปร่วมงานด้วย
แต่เธอไม่ไป
“เงินน้อยไปหรือเปล่า ”
“เท่าที่ผมสืบทราบมา เงินไม่ใช่ประเด็นครับ ความพอใจและความสุขในการทำงานคือปัจจัยสำคัญ”
“
ยังมีคนแบบนี้หลงเหลืออยู่ในโลกนี้อีกหรือ แต่ผมก็ยังเชื่อนะศาสตราว่า เงินเท่านั้น
ที่จะบันดาลทุกอย่างให้เราได้อย่างไม่มีเงื่อนไขด้วย เรามาคอยดูว่า เงินของผมจะทำอะไรเธอได้บ้าง ถ้ไม่ได้
คุณเอาโบนัสไปเลยครึ่งปี ถ้สทำได้คุณชวดโบนัสปีนี้แน่ๆ ”
“ ผมไม่มีทางเลือกใช่ไหมครับ ครับผม ตามนั้นเลย ”
“เจ้านายคะ
คุณระดับดาวต้องการเรียนสายด้วยค่ะ ”
เสียงเลขา ลอดผ่านอินเตอร์คอมเข้ามาภายในห้อง
“ โอนสาย เข้ามาเลย จิตรี ”
ศาสตรามองหน้าเจ้านายและยิ้มอย่างรู้จักหน้าที่
เขารีบขอตัวไปทำงานต่อ
พร้อมกับภาระอันหนักหน่วงที่เจ้านายมอบให้
มันเป็นภาระที่ชี้อนาคตของเขาเลย
“ ทำไม ทำหน้า เบื่อโลกแบบนั้นคะ
ศาสตรา ”
เลขาหน้าห้องส่งเสียงถามเมื่อเขาออกมาจากห้อง
“เฮ้อ พี่จิตรี เงินนี่สำคัญมากไหมพี่ ”
“ตอบยากนะ สำคัญหรือไม่สำคัญก็แล้วแต่มุมมองของคนนะ แต่พี่สำคัญยุนะ ถ้าไม่สำคัญ เราคงไม่มาอยู่ที่นี่หรอกนะ ไปๆทำงาน ยังหนุ่มยังแน่นอย่าคิดมาก เดี๋ยวไม่มีเงินไปซื้อของกำนัลให้สาวนะ ”
“
พี่พูดถูก ไปแล้วครับ ทำงานๆๆ
เงินๆๆ หลายปากหลายท้องรออยู่ ”
เวลา ห้าโมงเศษๆ จอมทัพก็ได้ต้อนรับสาวน้อยระดับดาว
“ เจ้านายค่ะ คุณระดับดาวขอเข้าพบค่ะ ”
“ ครับ เชิญเข้ามาเลยครับ”
“ สวัสดีค่ะ พี่จอม พี่จอมเห็นโบชัวร์ ร้านเพชรยังคะ ”
“ ออ ครับ น้องดาวไปดูมารึยังครับ
สนใจชิ้นไหน บอกคนขายส่งบิลมาที่พี่เลยนะครับ”
“
พี่จอมรู้ใจดาวที่สุดเลย
ดาวรักพี่จอมจังเลย วันนี้เราไปนั่งรถเล่นกันนะคะ แล้ว แวะกินอาหารญี่ปุ่น กันนะคะ ”
“ ตามใจ น้องดาวเลยครับ รอสักครู่นะครับ พี่ขอเคลียร์งานสักครู่ ”
คนทั้งคู่พากันขับรถหรูกินลมชมวิว
เลาะเรียบชายทะเล เป็นที่น่าอิจฉาของคนทั่วไป
ปากหม้อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น