ตอนที่ ๔
อุดมการณ์
ลลิณ
ย้ายเข้ามาพักอยู่ที่ภายในบริเวณก่อสร้างคอนโดหรูของรวิญญ์ กรุ๊ป เรียบร้อยแล้ว
หญิงสาวพร้อมทีมงานทำงานด้วยความขะมักเขม้น
และมีความเป็นมืออาชีพ เป็นที่พอใจของเจ้าของโครงการอย่างยิ่ง หญิงสาวได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจว่า
ตั้งแต่เธอและทีมงานเข้ามาทำงาน ยังไม่เคยเจอเจ้าของโครงการเลย พบเพียง คุณศาสตราที่คอยอำนวยความสะดวกให้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง แต่เธอหารู้ไม่ว่า ชายหนุ่มแอบเฝ้ามองการทำงาน
และความสัมพันธ์ของเธอกับฉัตรชัยอยู่ตลอดเวลา
“
เจ้านาย จะแอบแบบนี้นานแค่ไหน ครับ
ทำไมไม่เปิดตัวไปเลย ว่าเจ้านายสนใจคุณลลิณ ”
“
ศาสตราก็น่าจะรู้เหตุผลดีนะ
ผมจะแสดงตัวอะไรได้มากมาย
ในเมื่อคุณดาวก็ยังแวะเวียนเข้าออกอยู่ตลอด
แล้วข้อเสนอที่ผมให้คุณไปทำ
เธอว่าอย่างไรบ้าง ”
“ เธอ
ยังไม่ให้คำตอบครับ
ขอเวลาทำงานนี้ให้เสร็จก่อน แต่ผมสังเกตดูแล้วคุณลลิณไม่ค่อยสนใจ
ทั้งเงิน ที่พัก รถประจำตำแหน่ง และสวัสดิการอื่นๆที่เจ้านายเสนอเลยนะครับ ”
“
คุณทำเต็มที่รึยัง หรือว่า ที่เสนอ มันอาจจะน้อยไป เลยเล่นตัวโก่งราคารึเปล่า ผมยังเชื่อในอำนาจของเงินอยู่นะศาสตรา”
ลูกน้องคนสนิทอึ้งไปกับคำพูดของเจ้านายหนุ่ม แต่ในส่วนหนึ่งเขาก็เข้าใจความรู้สึกของเจ้านาย
เพราะผู้คนมากหน้าหลายตาที่เข้ามาพบปะ
สนทนากับเขาล้วนแต่หวังผลประโยชน์จากเขาทั้งสิ้น
ทั้งธุรกิจ เงินทอง
แต่ศาสตรายังคงเชื่อมั่นในความเป็นลลิณอยู่ว่า เงินไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเธอ
จากการที่เขาได้ทำงานร่วมกับเธอ และการพูดคุยกับลูกน้องและทีมงานของเธอ ทุกคนรักและเคารพเธอ
เธอช่วยเหลือทุกคนที่มีปัญหาอย่างเต็มที่และเต็มใจ เธอยอมแบ่งค่าจ้างส่วนหนึ่งของเธอ
ช่วยพนักงานคนหนึ่งที่ลูกไม่สบายมาก
งานตกแต่งดำเนินการไปอย่างรวดเร็ว
เพื่อให้ทันกับการเปิดจำหน่าย ที่กำลังจะครบกำหนดในอีกไม่นานศาสตราจึงมาขอคำตอบจากหญิงสาวอีกครั้งหนึ่ง
“ สวัสดีครับ คุณลิณ เป็นไงบ้างครับ มีปัญหาอะไรให้ช่วยไหมครับ ”
“ค่ะ คุณศาสตรา ทุกอย่างไม่มีปัญหาค่ะ ที่พักสะดวกสบาย งานราบรื่นดีทุกอย่าง ลงตัวดีค่ะ แต่ ฉันคิดว่าคุณคงไม่ได้มาเรื่องนี้มั้งคะ ถ้าแค่เรื่องนี้ คนฉลาดระดับคุณคงไม่ต้องถามหรอกค่ะ สังเกตเอาก็ได้ ”
“แหม
คุณลิณ ก็ รู้ทันแบบนี้
ผมไปไม่เป็นเลยนะนี่ งั้น
ถามตรงๆเลยนะครับ คำตอบคืออะไรครับ”
“คำตอบคงสำคัญกับเจ้านายคุณมากนะคะ
คุณถึงพยายามมากขนาดนี้ ทั้งที่พัก อาหาร ของกำนัลต่างๆที่สรรหามาให้ฉันและทีมงาน รู้สึกว่ามันจะมากเกินไปเสียด้วยซ้ำ ค่ะ ”
“ รู้ทันอีกแล้ว คุณลิณ เอาตรงๆเลยนะครับ คือคุณจอมทัพ
เจ้านายผมอยากได้คุณมาร่วมงานกับท่านจริงๆทางรวิญญ์กรุ๊ป
มีโครงการจะขยายงานไปทางภาคเหนือ ถ้าคุณตกลง
ท่านจะให้คุณดูแลงานโครงการทางภาคเหนือทั้งหมด
”
“ แล้วทำไมเจ้านายคุณ
ไม่มาเอาคำตอบเองล่ะคะ ฉันทราบว่า
เจ้านายคุณก็อยู่ที่โครงการเกทอบตลอดไม่ใช่หรือคะ
เอางี้ให้เขามาคุยกับฉันโดยตรงดีกว่า
เขาจะได้รู้ว่าคุณมีความพยายามมากแค่ไหนกับการกล่อมฉัน ฉันขอตัวนะคะ
ขอบคุณสำหรับการอำนวยความสะดวกนะคะ ”
ศาสตรานำความไปสู่เจ้านายทุกข้อความ ทำให้จอมทัพเกิดความอยากอาชนะหญิงสาวมากขึ้น
เขาจึงตัดสินใจมาพบหญิงสาวที่ไซด์งาน การมาของชายหนุ่มสร้างความสงสัยให้กับฉัตรชัยและที่มงานอย่างยิ่ง
“ คุณจอมทัพเขาจะมาทำไมลิณ ทั้งที่ไม่เคยมาเลย ส่งแต่คุณศาสตรา มา ”
“ เขาคงมาตรวจงานมั้งพี่
เพราะใกล้ถึงวันส่งมอบงานแล้วนี่ ”
“พี่ลิณครับ
คุณจอมทัพขอพบพี่ครับเป็นการส่วนตัวด้วยนะพี่ ที่สำนักงานนะ
” น็อต เข้ามาบอกหญิงสาว
เมื่อหญิงสาวเดินไป ฉัตรชัยจึงหันไปคุยกับน็อต
“
คุณจอมทัพ เขาเรียกลิณไปพบทำไมกันนะ ”
“นั่นนะสิครับ ทำไมต้องเป็นพี่ลิณ น่าจะเป็นพี่มากกว่านะครับ ”
น็อตเดินจากไปพร้อมกับทิ้งคำถามให้เขาคิด
หญิงสาวเข้าไปพบจอมทัพภายในสำนักงาน พนักงานรีบพาเธอเข้าไปพบชายหนุ่มทันที
“คุณจอมทัพคะ คุณลลิณมาแล้วค่ะ ”
ชายหนุ่มหมุนเก้าอี้กลับมาทางต้นเสียง ทันที
“สวัสดีรับ คุณลลิณ
เชิญนั่งครับ จิตรี ขอเครื่องดื่มเย็นๆ ให้คุณลลิณด้วย” ลลิณยกมือไหว้และกล่าวสวัสดีแล้วนั่งลง พร้อมถามว่า
“ คุณมีธุระกับดิฉันหรือคะ หรือว่า
ต้องการให้เราปรับปรุงแก้ไข เพิ่มเติมงานส่วนไหนคะ” หญิงสาวถามออกไปทั้งๆรู้ว่า
เขาเรียกเธอมาพบทำไม
“ใจเย็นๆครับ
ดื่มน้ำส้มเย็นๆให้ชื่นใจก่อนดีกว่า ”
“คุยธุระของคุณมาดีกว่าค่ะ ดิฉันต้องรีบไปทำงาน
ไม่อยากเอาเปรียบเพื่อนร่วมงานค่ะ
และที่คุณเรียกฉันมาพบคงเป็นเรื่องที่คุณมอบหมายให้คุณศาสตราทำ ดิฉันเข้าใจถูกไหมคะ ”
เธอรัวคำถามโดยไม่เปิดโอกาสให้เขาได้พูดเลย
“ฉัน
ขอชี้แจงให้คุณเข้าใจเลยนะคะ คุณศาสตราจะได้เลิกพยายามเสียที
ฉันสงสารเขาค่ะ
เขามีความสามารถที่จะสร้างรายได้ให้คุณมากกว่านะคะ ดีกว่าให้เขามาเกลี้ยกล่อมฉัน ฉันชื่นชมในความพยายามมากเลยค่ะ แต่ขอบอกคุณ
ตอนนี้ ที่นี่ เลยค่ะว่า
ดิฉันไม่ได้ต้องการเงินมากมาย
ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเงินจนลืมความสำคัญของครอบครัวอันเป็นที่รักของดิฉันหรอกนะคะ หวังว่าคุณคงจะเข้าใจนะคะ คุณคงรู้ข้อมูลของดิฉันมากพอสมควรแล้ว ดิฉันเคยสัญญากับพ่อว่า ดินจะกลับไปสานต่อกิจการของพ่อ นั้นคือเหตุผลที่ดิฉันปฏิเสธข้อเสนอของคุณ ที่บ้านดิฉัน
เงินเป็นเพียงปัจจัยเล็กน้อยเท่านั้นแหละค่ะ และอีกประการหนึ่งดิฉันเชื่อมั่น
ในเรื่องความกตัญญูค่ะ
พี่ฉัตรชัยปั้นฉันมา ฉันไม่ทรยศพี่เขาหรอกค่ะ
คุณคงชัดเจนในคำตอบแล้วนะคะ
สำหรับสังคมของคุณ เงินอาจสำคัญ แต่สำหรับสังคมของฉันไม่ใช่ ค่ะ ” ระหว่างสนทนา เสียงอินเตอร์คอมก็ดังขึ้น
“ เจ้านายคะ คุณระดับดาวมาค่ะ ”
“บอกคุณดาวรอก่อนนะจิตรี ผมยังคุยธุระไม่เสร็จ ” แล้วเขาก็หันมาคุยกับหญิงสาวต่อ
“ผมอยากให้คุณพิจารณาสิ่งที่คุณจะได้รับอีกครั้งหนึ่งก่อนนะ
ผมจะเพิ่มทุกอย่างให้คุณอีกเท่าตัวเลยถ้าคุณคิดว่ามันน้อยไป ” หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่ม
พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบแฝงความไม่พอใจจนสามารถสัมผัสได้
“ดิฉันคิดว่า ดิฉันได้ให้คำตอบคุณชัดเจนแล้ว
คนระดับผู้บริหารฉลาดๆเช่นคุณไม่น่าจะเข้าใจยากเลยนะคะคุณอย่าเสียเวลากับดิฉันเลย เอาใจใส่ความรู้สึก
คนที่รอคุณอยู่ข้างนอกดีกว่านะคะ ”
“ ผมต้องทำอย่างไร
คุณถึงจะตกลงมาร่วมงานกับผม ”
“เมื่อไรก็ตามที่คุณเลิกให้ความสำคัญกับเงินให้ได้ก่อน แล้วเราคงจะได้ร่วมงานกันนะคะ
หวังว่าคุณคงทำได้นะคะ ดิฉันขอตัวนะคะ
ดิฉันเข้าใจความรู้สึกของคนรอนะคะ ว่ามันเป็นเช่นไร ”
หยิงสาวทิ้งท้ายพร้อมกับเปิดประตูออกไป
และยิ้มให้กับคุณจิตรี และเลยไปถึงหญิงสาวอีกคนที่นั่งรออยู่
“ใครหรือจิตรี ฉันไม่เคยเห็นหน้า แล้วมีธุระสำคัญอะไรกับคุณจอมทัพ
” หญิงสาวถามอย่างไว้ตัว กริยาช่างแตกต่างกับตอนอยู่กับเจ้านายของเธออย่างสิ้นเชิง
“คุณลลิณค่ะ เธอเป็นสถาปนิก ของโครงการนี้ค่ะ แต่จะคุยอะไร
สำคัญมากไม่มากดิฉันไม่รู้หรอกคะ เรื่องของเจ้านาย แต่ก็คงจะสำคัญอยู่นะคะ ถ้าไม่สำคัญคงไม่มาพบเอง
” จิตรีทิ้งระเบิดลูกใหญ่ใส่หญิงสาว
“ให้ฉันเข้ามาอยู่ที่นี่ก่อนเถอะ เธอคงจะรู้นะ บอกให้เธอเตรียมใจไว้ก่อน” แล้วสาวน้อยเดินสะบัดเข้าไปหาจอมทัพ
จิตรี
มองตามพร้อมรำพึงเบาๆ “แก้ตัวเอาเอง
นะเจ้านาย” เวลาผ่านไปไม่นาน จอมทัพก็เดินออกมาพร้อมกับระดับดาว
“ น้องดาว ไปรอพี่ที่รถก่อนนะคะ พี่ขอเคลียร์งานกับจิตรี นิดหน่อย ”
“ค่ะ
แต่อย่านานนะคะ
ดาวอยากทานอาหารอิตาลี ค่ะ ”
หญิงสาวออดอ้อนพร้อมเดินจากไปแต่ไม่วายจิกตามองมายังจิตรี
“ จิตรี คุณสร้างงานให้ผมอีกแล้วนะ ”
“ ขอโทษค่ะเจ้านาย ก็คุณวางมาดเป็นนายหญิงซะเหลือเกิน แต่ไม่น่าจะยากนะคะ อาหารอร่อยๆ แหวนเพชรสักวง ก็คงเรียบร้อย ”
“แต่แบบนี้บ่อยๆไม่ดีนะ สักวันผมคงหมดตัว ”
“ต้องแบบคุณสถาปนิก ใช่ไหมคะ ”
ชายหนุ่มถอนหายใจ
พร้อมสั่งงานจิตรี แล้วก็เดินออกไป
ลลิณกลับไปทำงานต่อพร้อมกับเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับฉัตรชัยและทีมงานฟัง
ทุกคนสบายใจและโล่งใจที่หญิงสาวยังยึดมั่นในอุดมการณ์ ไม่เห็นแก่ทรัพย์สินเงินทองที่จอมทัพเสนอให้
และเมื่อส่งมอบงานเสร็จ ฉัตรชัยพาทุกคนไปเลี้ยงขอบคุณและถือโอกาสเลี้ยงส่ง
ลลิณด้วย
“พี่ลิณครับ พวกเราตกลงกันแล้ว
เราจะไปส่งและสำรวจกิจการพ่อพี่ลิณด้วยนะ”
น็อต บอก
“ด้วยความยินดีจ้า
ทุกคน ”
วันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรหญิงสาวไม่รู้
รู้เพียงว่าถึงเวลาที่ต้องตอบแทนบุพการีและแผ่นดินเกิดเสียที่
หญิงสาวคิดและฝันถึงดินแดนบ้านเกิดอย่างมีความสุข
“รอหน่อยนะบ้านนอกที่รัก ฉันกำลังจะกลับไปอยู่ในอ้อมกอดของเจ้า”
ปากหม้อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น